Dag 11 het schiereiland Snaefellnes : aaneenschakeling van bijzondere dingen

Het bijzondere begint bij het weer: vandaag met 11 gr begonnen en de 17 gr aangetikt met een wisselend zonnetje dat opnieuw fraaie beelden opleverde.

We begonnen met wandeling langs de kliffen en lavavelden in de buurt van het hotel van een klein dorpje Arnarstapi naar een nog kleiner dorpje Hellnar. De rotsformaties wisselen elkaar af in vorm en kleur, een constante factor is de grote hoeveelheid vogels die rondvliegen in de steile klifwanden nestelen. Heen en terug toch zo’n 3 uur onderweg geweest maar door de vele fotomomenten en de gouwe ouwe manier van wandelen goed te doen.  Tijdens de koffiepauze op een terrasje in Hellnar hebben we tot onze grote verrassing orca’s gezien. Ik heb ze op de camera kunnen vastleggen dus het fotografisch bewijs volgt als we thuis zijn. Waar we de hele dag naar hebben gezocht maar niet gevonden zijn de “puffins”.

Een andere constante factor was het uitzicht op de gletsjer van de Snaefellnessjokul, die torent hoog boven de rest van het landschap uit en gedurende de rest van de dag bleef deze bijna altijd in beeld.

Na een korte pauze verder gegaan met de rondrit om de punt van het schiereiland langs min of meer schilderachtige dorpjes, meer door de ligging dan door de fraaie huizen.

Het meest westelijke puntje van Snaefgellness hebben we ook bezocht na een tamelijk bumpy ritje over een grindweg, erg afgelegen, weinig toeristen, mooi uitzicht en een bron gezien waarin volgens de overlevering drie soorten water zouden zijn: helder water, heilig water en uiteraard ale.

Uiteraard ook weer een waterval gezien, de Kirkjufellfoss. Daar tegenover ligt een berg met een zeer aparte vorm, soort puntmuts, en fraaie groene kleur en die heet dan Kirkjufell!

Uiteindelijk zijn we in Stykkisholmurr aangekomen, een drukke vissersplaats met een prachtige blik over Breidafjordur. Daar hebben we ‘s avonds De lokale vis alle eer aangedaan in een pittoresk eethuisje waar ze alleen vis serveerden, heerlijk.

Daarna met het stemmige avondlicht teruggereden en onderweg nog diverse uitzichtpunten bekeken. Daarbij hebben we ook nog een krater beklommen, de Saxholl. Op een schijnbaar dode bodem blijken toch de mooiste bloemen te bloeien, heel bijzonder.